İzmir Buca'da 2006 yılında, o zamanlar 5 yaşında olan İlayda Taşçı ailesiyle gittiği piknikte kayboldu. Ancak arama çalışmalarından herhangi bir sonuç çıkmadı. Acılı aile, 18 yıldır kızlarından gelecek herhangi bir haberi bekliyor.
Olay, 9 Nisan 2006'da meydana geldi. Buca ilçesinde oturan Saim- Bedriye Taşçı (50) çifti, ailece Kaynaklar bölgesindeki piknik alanına gitti. Gün boyunca piknik yapan, oyunlar oynayan Taşçı ailesi, akşam saatlerinde eve dönmek üzere hazırlık yaptığı sırada, o zaman 5 yaşında olan kızları İlayda'nın olmadığını fark etti.
Kendi çabalarıyla arama yapan çifte, jandarma ekipleri de destek oldu. Yol üzerindeki güvenlik kameralarının kayıtlarına bakılırken, köpeklerle piknik alanında günlerce arama yapıldı. Çok sayıda ihbarın değerlendirilmesine rağmen bir sonuç alınamadı. Buca ilçesindeki polis okulunda işçi olarak çalışan baba Saim Taşçı, olayın üzerinden 18 yıl geçmesine karşın acılarının tazeliğini koruduğunu söyledi.
Hala kızından bir haber alamadıklarını anlatan Saim Taşçı, "İnşallah en kısa zamanda belki kendisi çıkar bizi bulur. O zaman mutlu oluruz. Yetkililerden hala yardım bekliyorum. Olayın yeniden gündeme gelmesini istiyorum. Şu anda bir gelişme yok. Ne bir görgü tanığı ne bir şahit var. Umudumuz hala var. Çocuğumun yerini söylesinler, kimseden davacı olmayacağım. Yeter ki bizim bu ateşimizi söndürsünler. Gidip onu alayım, davacı bile olmayacağım." diye konuştu.
İlayda kaybolduğu günden beri yoğun şekilde arama çalışması yaptıklarını belirten 3 çocuk babası Taşçı, "İlayda o zaman 5 yaşındaydı. Şu anda 23 yaşında. Sokakta görsem bile tanımam. Ancak o bizi bulabilir ya da onu götüren geri getirebilir. Çocuğumuz bir gün gelecek ama ne zaman? Sadece ölmeden çocuğumu görsem, o bana yeter. Tek umudum bu. Onun yokluğunu sürekli hissediyoruz." dedi.
Her gün telefonundan kızının fotoğraflarına bakan Taşçı, İlayda'nın adına bir sosyal medya hesabı açtıklarını belirtip, "Telefonumda kızımın fotoğrafları var. Onun adına sosyal medya hesabı açtık. Her gün kontrol ediyorum, paylaşım yapıyorum. Belki biri insafa gelir, 'Bu çocuğu gördüm' der diye bekliyoruz. Yeter ki bizim bu ateşimizi söndürsünler. 18 yıldır her gün yüreğimiz yanıyor. Hep telefonumu açtığımda karşımda o var. İnşallah bir gün gelir. O zaman bizden mutlusu olmaz. 18 yıldır ölü gibiyiz." diye konuştu.
Ziyaretçiler Göremez, Görmek için
Giriş yap veya üye ol.
